اسطوره ها....

 

اسطوره ها....

شهریور ماه 1341 چند روز پس از زلزله ویرانگر" بویین زهرا" پهلوان و چندنفر از دوستانش در حالی که اخبار و تصاویر ساکنان مصیبت زده و ویرانه های مناطق زلزله زده را در روزنامه نگاه می کردند، ضمن صحبت هایشان در مورد علت کم بودن کمک های مردمی و بی توجهی مردم به مراکز جمع آوری اعانه راه اندازی شده در شهر بحث می کردند . بعضی از دوستان تختی معتقد بودند که مردم توجهی به مصیبت هموطنان خود ندارند و حاضر نیستند کوچکترین کمکی به آنها بکنند. پهلوان، این سلاله پاک مردم، که به عمق مهربانی و ایثار هموطنان پاک نهاد خود و میزان بی اعتمادی و انزجار آنها از " خودکامگان حاکم" واقف بود، می گفت: علت بی توجهی مردم به این مراکز کمک رسانی، نداشتن اطمینان به حکومت و کسانی است که معرکه گردان این جریان شده اند. پیش کشیده شدن این بحث و مخالفت یکی از دوستان تختی با نظر او ناگهان فکری را به ذهن پهلوان انداخت. تختی تصمیم گرفته بود که خود وارد این میدان شود البته نه برای اثبات گفته هایش بلکه" برای این که به هر حال یک نفر باید وسط بیفتد و سبب خیر شود."

فردای آن روز تختی بدون هیچ اعلان و تبلیغاتی اول صبح به چهار راه ولیعصر فعلی رفت و تصمیم خود برای جمع آوری اعانه به نفع زلزله زدگان را به کمک دوستانش به اطلاع مردم رساند. پس از آن غوغایی به پا شد که در تاریخ مشارکت های مردمی ایران کم نظیر و شاید بی نظیر بود. محمود رفعت از دوستان و علاقمندان جهان پهلوان و نویسنده کتاب " تختی مرد همیشه جاوید" این واقعه تاریخی را چنین نقل می کند:" مردم که دهن به دهن خبردار شده بودند از دور و نزدیک خودشان را رسانده بودند به پهلوان و بی دریغ هر چه از دستشان برمی آمد کمک کرده بودند. چند دانشجو کتشان را درآورده بودند و انداخته بودند روی تل بزرگ لباس ها، پتوها، ظرف و ظروف ها، طلا و جواهرات و خلاصه هر چیزی که عابران معمولا همراه دارند یا خانه دارها می توانستند از آن صرف نظر کنند.

در این میان پیرزنی چادرش را از سرش برداشته بود و بعد از دادن آن به پهلوان پیشانیش را بوسیده و گفته بود:" پسرم خدا عمرت بدهد که به فکر مصیبت زده ها هستی، خدا عزتت را بیشتر از این ها بکند که غصه خانه خراب ها را می خوری، من خجالت زده ام که چیز دیگری ندارم."

پهلوان در حالی که چشمایش از اشک برق می زد چادر را برداشت و ملتمسانه از پیرزن خواهش کرد که آن را بگیرد. پیرزن چادر را که تختی به او داده بود دوباره روی تل هدایا انداخت و با لحن مادری که از حرف گوش نکردن فرزندش بی حوصله شده گفت:" مرحمت خشک و خالی که فایده ندارم، پسرم."

پیرزن وقتی با تردید دوباره پهلوان مواجه شد، خشمگینانه گفت:" یعنی ما فقیر بیچاره ها حق نداریم:"

صورت پهلوان یک دفعه رنگ به رنگ شد، گفت:" شما را به خدا این حرف را نزنید . شما از هر ثروتمندی ثروتمندترید، حق دارترید، چون که بلندنظرتر و باگذشت ترید.

پیرزن همین که سرخ شدن صورت پهلوان را دید به گریه افتاد، اما چشم هایش را به تندی با گوشه لچکش پوشاند و عقب عقب خودش را از جمع مردم بیرون کشاند و رفت."

برای مشاهده متن کامل اینجا را کلیک کنید

افتخاری دیگر برای دایی و ایران

فلورین شترونک (Florian Stronk) ، مسئول بخش بازاریابی EA Deutschland که یکی از طرفداران تیم هرتابرلین نیز می باشد به همراه گروه موسیقی Das Rohr آلبومی را برای طرفداران تیم هرتا برلین ارایه داده اند که یکی از آهنگهای این آلبوم برای علی دایی ساخته شده است.

این آهنگ که به زبان آلمانی است به این معنا است:
Singen Hey, Singen Hey, Singen Ali Ali Daei
بگو هى، بگو هى، بگو على على دایى
Aus Persien kam ein groBer Mann in unser land.
از ایران یک مرد بزرگ به سرزمین ما آمده
Macht Seine Tore mit kopf und fuB, nicht mit der Hand.
تا با سر و پا و نه با دست براى تیم ما گل بزند
Singen Hey, Singen Hey, Singen Ali Ali Daei
بگو هى، بگو هى، بگو على على دایى
Die Neun auf Trikot sturmt Ali fur Berlin
با پیراهن شماره ? براى برلین حمله مى کند
Weil wir ihn so sehr lieben Singen wir fur ihn.
ما این را مى خوانیم چون عاشق او هستیم

آری...علی دایی روز به روز افسانه ای تر می شود! به راستی که شهریار فوتبال ایران این روزها همچنان مایه مباهات ایرانیان است.. شرکت در مراسم معتبر در دنیا و ساختن یک   آهنگ برای او نشان می دهد که علی دایی تکرار نخواهد شد....

برای شنیدن بخشی از  این آهنگ اینجا کلیک کنید.
http://www.dasrohr.de/ali-daei.mp3

برای مشاهده متن کامل اینجا را کلیک کنید

کامنت شما نشانه حضور شما و باعث دلگرمی ماست!