من و انگشترم!
من و این انگشترم یه ماجرهایی داریم واسه خودمون!

قضیه بر میگرده به همون 4-5 سال پیش..وقتی دیگه خیلی عاشق شده بودم!
رفتم واسه خودم یه حلقه خریدم! نقره...رو نگینش هم دادم اول اسمش رو حک کنن!
اولا قایمش میکردم کسی نبینه ! آخه همون انگشتی کرده بودم که موقع ازدواج حلقه
رو میندازن! آره دیگه مثلاً خودم رو نامزد کردم!!! ( آرزو بار جوانان عیب نیست!)
بگذریم.. یه روز که دسته جمعی رفته بودیم پیک نیک فرحزاد کنار هم نشسته بودیم که
یهو انگشتر رو تو دست من دید!! خندید و گفت  واااواوو! (یه همچین صدایی!)
اینو کی دستت کرده!!!؟ بعد از دستم در اورد! نگا کرد ! مثل اینکه پسندید!! ( مبارکه!)
بعد خودش کرد تو همون انگشتم! ( اخ جون ن ن ن...مبارکه به پای هم پیر شید!)

حالا چند سال میآیم جلو! شروع دلشکستگی مصادف بود با شکستن انگشتر!
یه جوری شکست که دیگه نشد تعمیرش کنم! ( مثل دلم) مجبور شدم یکی دیگه
مثل همون بگیرم! نمیدونم چرا هم شکست!
بعد اینکه کمی بحران روحی رو رد کردم...دوباره وارد بحران شدم! ( همین این بحران کنونی!)
این بار ولی چون خفیف تر بود انگشترم ترک ور داشت! ولی تونستم تعمیرش کنم!!
ولی باز هم چند وقت یه بار سیاه میشه!! باید تمیزش کنم!( مثل گریه کردن واسه دلم)

خلاصه فکر میکنم یه جورایی این انگشتر شده نماد عشقم!
به نظر شما انگشتر یا هم چین چیز هایی میتونن نماد بشن و بشه از روشون
پیش بینی کرد؟

شما همچین نماد هایی دور و برتون دارید؟

کامنت شما نشانه حضور شما و باعث دلگرمی ماست!